უმეცრება ბადებს შიშს!

2. კი ვამბობთ, რომ სიყვარულისათვის გარეგნობას მნიშვნელობა არა აქვსო, მაგრამ საპირისპირო სქესის მოსახიბლად არცთუ ისე მცირე როლს თამაშობს! საკუთარ სტილს პოვნა უნდა!

3. სიყვარული, პირველ რიგში, რისკია. საშიშია მთლიანად ვიღაცაზე მინდობა , ჩვენი გულის პატარა კარის გაღება. ამან შეიძლება ენით აუწერელი ტკივილი გამოიწვიოს. შეიძლება აკვიატებულ ავადმყოფობადაც კი გადაიქცეს… და თან, არანაირი წამალი არ არსებობს. სწორეთ ამით ხვდები, რომ დრომ ხაფანგში მოგამწყვდია.

4. როდესაც გენატრება, ერთი დღე შეიძლება უფრო გრძლად მოგეჩვენოს, ვიდრე ერთი წელიწადი. თუმცა, უდავოდ , ამაშიც თავისი ხიბლია. გრძნობების მოთოკვასაც სწავლა უნდა.

5. თუკი საკუთარ შვილებზე გაბრაზების უფლება აღარ გვაქვს, რაღა საჭიროა მათი ყოლა?

6. რა საამოა გაურკვევლობის მათრობელა ეშხი!

7. ყველანი იდეალზე ვოცნებობთ. ვევედრებით, მოვიხმობთ, გაფაციცებით ველოდებით და ერთ დღესაც, როცა გამოჩნდება, ვხვდებით, რომ გვეშინია. რისი გვეშინია და იმის, რომ ჩვენივე ნაოცნებარის მოწოდების სიმაღლეზე ვერ ვიქნებით, რომ ვერ შევძლებთ ოცნებისა და საპასუხისმგებლო რელობის საუკეთესოდ შეჯერებას.

8. ისეთი ადვილია , დიდობაზე უარის თქმა. ადვილია დაივიწყო შეცდომები ან გადააბრალო რაღაც ბედისწერას, რომელიც ნიღბავს ჩვენს სიზარმაცეს.

9. ცხოვრებას კოშმარულს ვინ ხდის და რატომ? ბავშვობის ჭრილობები აღარ მთელდება, თავს გვავიწყებენ მხოლოდ. ცხოვრება გვაცდის, დრო გავიდეს და ისევ თავიდან შევეჩეხოთ მათ.

10. ბავშვობას თავისი სარგებელი მოაქვს. ის გვეხმარება ჩვენი ოცნებებით საფუძველი ჩავუყაროთ ჩვენს ოცნებას. მომავალში სწორედ ეს ბავშვური მოგონებები მოგცემენ ძალებს, უფრო კარგად ჩაუღრმავდები სიბრაზეს, გააკონტროლებ