ვერასდროს წარმომედგინა როგორ შეიძლებოდა ადამიანი ყოფილიყო ემოციების გარეშე. მითუმეტეს ისეთი მგრძნობიარე ადამიანი, როგორიც მე ვარ. საკუთარ თავს ვეღარ ვცნობ არ ვიცი რა მჭირს და რით ვუშველო თავს. პატარაობიდან ყველაფერი ძალიან მარტივად მიმქონდა გულთან, ძალიან მცირედიც მაბედნიერებდა და ადვილადაც ვბრაზდებოდი, მაგრამ ახლა ყველაფერი სხვაგვარად არის მას შემდეგ რაც ბევრი გულის ტკენა გადავიტანე თითქოს ემოციებისგან მთლიანად დავიცალე, ვეღარც სიხარულს გამოვხატავ, ვეღარც ვბრაზდები, არანაირი ემოცია არ მიჩნდება და ეს ძალიან მაწუხებს, არ მომწონს ასეთი ჩემი თავი, ტირილიც კი აღარ შემიძლია. ვერც კი წარმოიდგენთ ზოგჯერ როგორ ძალიან მინდა რომ ვიტირო, რადგან ტირილი ხშირად მშველოდა გულში დაგროვილი ნადებისგან გათავისუფლებაში. არ მინდა რომ ასეთი დავრჩე, მინდა ისევ ისეთი გულჩვილი და ზოგჯერ ბრაზიანი გოგო ვიყო. არ ვიცი ამ პრობლემას რა უშველის არც ის ვიცი ვინმეს თუ გამოუცდია მსგავსი რამ და შეგიძლიათ თუ არა რომ რამე მირჩიოთ, მაგრამ ძალიან მჭირდება ვინმეს დახმარება ჩემთვის კოშმარს გავს ასე უემოციო და არაფრის მომცემი ცხოვრება.