მომენატრები!

შემოვიმტვრევ მკერდზე კაეშანს!

და ქოფაქივით გავილოკავ სულის ჭრილობებს…

მთელ დედამიწას შენი თმების სურნელზე დავგეშავ…

ქარიშხალივით მივაწყდები სანაპიროებს…

სადაც ოდესმე გაგივლის,

სადაც გელიან მოგონებები,

კენჭებივით მზეზე გაშლილი…

დავაწვიმდები გზებს, რომელიც გასასვლელის…

შენი ტერფებით და სამოთხის შავი ვაშლივით…

გავხრავ ბოლომდე არზაყანის ნასროლ დაბაჩებს…

მომენატრები!

გამოვყვებიგზა წვრილ ნისლიანს…

უთქვამს ფრანსუას ” თუ გინდა რომ, ცოცხლად გადარჩეიმაზე მეტი უნდა შეძლო რაც შეგიძლია.”

და თუ არუთქვამს მე ვიტყოდი მომენატრები!

გამოვცლი შხამით გადავსებულია მიწის ფიალას…

ქარიშხალივით მივაწყდები და ცის ნამტვრევი ხრუბელივით აგაფრიალებ!

მომენატრები!

შენ ვერშეძლებ ამის გაგებას…

მიწიერი ხარ და მიწიერი ცეცხლში იქცევი…🔥

სნეულ თვალებში ბოლო ცრემლი აციაგდება…

მომაკვდავი ქოფაკივით პირქვე მივწვები.💫🤍

მომენატრები!!!

“შემოვიმტ რევ მკერდზე კაეშანს”